زمینه و هدف: بررسی سطح فعالیت بدنی و شناخت عوامل مؤثر بر الگوی فعالیت بدنی در بین نوجوانان، برای تغییر الگوی فعالیت بدنی ارزشمند است. با توجه به اهمیت فعالیت بدنی در دوران نوجوانی، این مطالعه با هدف ارزیابی سطح فعالیت بدنی دانشآموزان دختر شهرستان طارم و عوامل مرتبط آن مورد انجام گرفت.
مواد و روشها: این مطالعه بهصورت مقطعی بر روی 230 دانشآموزان دختر مقطع دبیرستان صورت گرفت. نمونهگیری به روش تصادفی چندمرحلهای انجام شد. جهت بررسی سطح فعالیت بدنی از پرسشنامه استاندارد روا و پایای پرسشنامه بینالمللی فعالیت بدنی (IPAQ) و دستگاه گامشمار استفاده شد. متغیرهای قد وزن و شاخص توده بدنی (BMI) نیز اندازهگیری شد. افراد به مدت هفت روز متوالی گام شمار را در طول روز به خود نصبکرده و میانگین گامهای روزانه اندازهگیری شد. دادهها توسط SPSS18 و با استفاده از آزمون کایاسکوئر و ضریب همبستگی پیرسون تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: وضعیت فعالیت بدنی دانشآموزان (نتایج گامشمار) نشان داد که فقط 32% فعال و 68% از نمونه غیرفعال بودند. نتایج پرسشنامه IPAQ نشان داد از بین افراد فعال 68% فعالیت بدنی سبک، 28% متوسط و 2% شدید داشتند. در این مطالعه تنها در زمینه شغل پدر رابطه معناداری با فعالیت بدنی وجود داشت و در مورد سطح تحصیلات پدر و مادر، اشتغال مادر و میزان درآمد خانوار با میزان فعالیت بدنی دانشآموزان ارتباط معنادار آماری وجود نداشت.
نتیجهگیری: با توجه به اهمیت فعالیت بدنی در زندگی دانشآموزان دختر، نتایج مطالعه نشان میدهد که فعالیت بدنی در جامعه موردبررسی کافی نیست و لازم است با برنامهریزی صحیح و مستمر، آموزشهای لازم در خصوص تغییر سبک زندگی دانشآموزان دختر ارائه شود.
نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.