زمینه و هدف: بیماری ایسکمی قلبی یکی ازشایع‌ترین بیماری‌های قلبی در سراسر جهان است. مبتلایان به بیماری ایسکمی قلبی با عوامل تنش‌زای متعدد جسمی، روانی و اجتماعی مواجه هستند.یکی ازعواملی که به کاهش مشکلات بیماران ایسکمی قلبی و افزایش سازگاری در آنان کمک می‌کند، حمایت اجتماعی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش حمایت اجتماعی در ارتقای سلامت بیماران ایسکمی قلبی است. موادوروش‌ها: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعۀآماری شامل کلیۀ بیماران بالای ۳۰ سالاست که در سال ۱۳۹۵ به مراکز درمانی شهر بیرجند مراجعه کرده‌اند و پزشک معتمد بیماری ایسکمی قلبی آن‌ها را تشخیص داده است. از بین مراجعه‌کنندگان،۳۱۰ نفربه روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند.ابزار مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک‌شده و مقیاس سازگاری روانی واجتماعی با بیماری است.داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSSنسخه ۲۲ و آزمون رگرسیون خطی ساده تحلیل شدند. یافته ها : نتایج تحقیق نشان داد که بین برخی ازمؤلفه‌های ادراک حمایت اجتماعی (خانواده،دوستان و دیگراشخاص مهم)بانمرۀکلسازگاری روانی و اجتماعی، رابطۀمعنی‌داری وجوددارد (۰/۰۵>P). نتیجه‌گیری: خرده‌مقیاس‌های حمایت اجتماعی ادراک‌شده، توانایی پیش‌بینی سازگاری روانی و اجتماعی بیماران ایسکمی قلبی را دارند.
