زمینه و هدف : افزایش مشغولیت تحصیلی یکی از مهمترین اولویتهای آموزش عالی است. به نظر میرسد با توجه به افزایش استفاده از اینترنت، چگونگی بهرهگیری از آن نقش مهمی در میزان مشغولیت تحصیلی دانشجویان داشته باشد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر پرسهزنی سایبری بر نشاط و مشغولیت تحصیلی دانشجویان پزشکی است. مواد و روشها: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونۀ تحقیق شامل ۱۹۵ نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز است، که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاسهای سهگانۀ پرسهزنی سایبری، احساس نشاط، و مشغولیت تحصیلی است که پس از محاسبۀ روایی و پایایی بین نمونۀ توزیع و دادهها با استفاده از مدل معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافتهها: پرسهزنی سایبری تأثیر منفی و معناداری بر احساس نشاط (۲/۸۵- =t و ۰/۱۵- =β) و مشغولیت تحصیلی دانشجویان (۲/۰۸- =t و ۰/۱۴- =β) دارد، در حالی که احساس نشاط تأثیر مثبت و معناداری بر مشغولیت تحصیلی آنان (۱۲/۰۵=t و۰/۹۹=β) دارد. نتیجهگیری: مسئولان دانشگاهها باید برای افزایش مشغولیت تحصیلی دانشجویان، به چگونگی استفادۀ آنان از اینترنت جهت دهند و با کاهش رفتار پرسهزنی سایبری باعث افزایش نشاط و مشغولیت تحصیلی دانشجویان شوند.
Heidari E. Investigating the Effect of Cyberloafing on the Sense of Happiness and Academic Engagement of Medical Students. Iran J Health Educ Health Promot 2018; 6 (3) :203-212 URL: http://journal.ihepsa.ir/article-1-840-fa.html
حیدری الهام. بررسی تأثیر پرسهزنی سایبری بر احساس نشاط و مشغولیت تحصیلی دانشجویان پزشکی. آموزش بهداشت و ارتقای سلامت. 1397; 6 (3) :203-212