زمینه و هدف: یکی از عمده‌ترین مشکلات جامعه‌های درحال‌توسعه چاقی است و شیوع آن پیوسته در حال افزایش است. این پژوهش با هدف مقایسۀ اثربخشی درمان شناختی ـ رفتاری و رژیم‌درمانی بر کاهش وزن و ارتقای خودکارآمدی سبک زندگی در افراد مبتلا به چاقی انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. از میان افراد مبتلا به چاقی مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ روان‌شناختی و کلینیک‌های تغذیۀ شهر تهران، ۳۰ فرد ۴۰-۲۰ ساله با روش دردسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. گروه‌ها ۱۰ جلسه (هفته‌ای یک جلسه) آموزش دیدند و شاخص تودۀ بدنی و خودکارآمدی سبک زندگی Clark و همکاران در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون اندازه‌گیری شد. داده‌ها با روش‌های تی-تست و تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که هر دو روش درمان شناختی ـ رفتاری و رژیم‌درمانی در کاهش وزن و ارتقای خودکارآمدی سبک زندگی افراد مبتلا به چاقی مؤثر هستند. همچنین روش درمان شناختی ـ رفتاری در مقایسه با رژیم‌درمانی باعث کاهش معنادار وزن و ارتقای معنادار خودکارآمدی سبک زندگی افراد مبتلا به چاقی می‌شود (۰/۰۰۱>P). نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از اهمیت هر دو روش به‌ویژه روش درمان شناختی ـ رفتاری در کاهش وزن و ارتقای خودکارآمدی سبک زندگی افراد مبتلا به چاقی است. بنابراین مشاوران و درمانگران می‌توانند هر دو روش را برای کاهش وزن و ارتقای خودکارآمدی سبک زندگی افراد مبتلا به چاقی استفاده کنند.
