سیما قربانزاده، مینا ماهری، حمیدرضا خلخالی، علیرضا دیدارلو،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: کووید-۱۹ یک عفونت تنفسی مسری است. به دلیل مقاومت گونه های جدید ویروس در برابر واکسن های موجود، بهترین راه مقابله، اتخاذ رفتارهای پیشگیرانه است. ولی اکثر افراد از آنها تبعیت نمی کنند. درک عوامل مؤثر بر تصمیم گیری افراد در زمینه تبعیت از رفتارها ضروری است. سازه های مدل ها می توانند در پیش بینی رفتار موثر باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین عوامل پیشگویی کننده اتخاذ رفتارهای پیشگیرانه از ابتلا به کووید-۱۹ با استفاده از مدل اعتقاد بهداشتی انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی به روش مقطعی در سال ۱۴۰۰ در میان ۵۰۰ نفر از شهروندان ارومیه انجام شد که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه محقق ساخته چهاربخشی شامل متغیرهای جمعیت شناختی، سوالات آگاهی، سازه های الگوی اعتقاد بهداشتی و رفتارهای پیشگیری کننده ازکووید-۱۹جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی در نرم افزارSPSS تحلیل شدند.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار رفتارهای پیشگیرانه ۲۲/۳ ± ۳۷/۲۲ بود. در بین سازه ها، خودکارآمدی، آگاهی، راهنمای عمل، منافع و موانع پیش بینی کننده اتخاذ رفتارهای پیشگیرانه از کووید-۱۹ بودند. این متغیرها به همراه متغیرهای دموگرافیک قادر به پیش بینی ۴۷% از تغییرات رفتار بودند.
نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه در طراحی مداخلات آموزشی باید بر متغیر خودکارآمدی به عنوان مهم ترین پیشگویی کننده اتخاذ رفتارهای پیشگیری کننده از کووید-۱۹ در شهروندان تأکید شود.
