لعیا جعفر پور، علی اشرف عیوضی، ساره شاکریان،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات نشان دادند، سطوح بالای استرس ادراک شده در دوران بارداری با افزایش خطر ابتلا به دیابت بارداری، زایمان زودرس، وزن کم جنین هنگام تولد و عوارض دیگر همراه بوده است. در این راستا و نیز با توجه به نقش آموزش در کاهش اضطراب و استرس مادران، پژوهش حاضر در مادران نخست زا طراحی و اجرا گردید.
مواد و روش ها : پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با گروه کنترل است. مشارکت کنندگان پژوهش شامل زنان باردار نخست زا شهر ایلام در سال ۱۳۹۸می باشد.
نمونه گیری به روش خوشه ای تصادفی انجام گردید. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه معتبر استرس درک شده کوهن استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها، شاخص های آمار توصیفی و استنباطی شامل تحلیل واریانس، آزمون تی مستقل و تی زوجی با کمک نرم افزار SPSS محاسبه گردید.
یافته ها: نتایج تحلیل واریانس تفاوت معنادارآماری بین میزان استرس اداراک شدهپیش آزمون از پسآزمون ، (p=۰/۰۰۰ f=۲۹/۶۰۶) و پسآزمون از پیگیری (p=۰/۰۰۰ f=۶۲/۵۰۲) را نشان داد. همچنین نتایج آزمون تی زوجی بیانگر تفاوت معنادارآماری دراسترس ادراک‌‌‌شده در گروه مداخله (P<۰/۰۵) بود. نتایج مطالعه حاضر، رابطه معنادار آماری بین متغیرهای دموگرافیک بر استرس ادراک شده (P≥۰/۰۵) را نشان نداد.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر تاثیر آموزش الکترونیکی بر کاهش استرس ادراک شده زنان باردار را نشان داد. بنابر این این شیوه اموزش به عنوان روشی سودمند، بدون محدودیت زمانی و مکانی جهت بهبود نگرش، آگاهی و عملکرد مادران توصیه می گردد.
