---

زمینه و هدف: روند رو به رشد جمعیت سالمندان توجه به‌سلامت جسمی، اجتماعی، روانی و کیفیت زندگی آن‌ها را ضروری می‌سازد. ازاین‌رو مطالعه حاضر باهدف بررسی کیفیت زندگی سالمندان و ارتباط آن با وضعیت اقتصادی- اجتماعی در شهر سنندج انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی به‌صورت مقطعی در سال ۱۳۹۸ بر روی ۴۰۰ نفر از سالمندان شهر سنندج صورت گرفت. روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی تصادفی استفاده‌شده و ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه ارزیابی کیفیت زندگی     SF-۳۶ بود. داده‌ها از طریق نرم‌افزار ۲۰ spss و با آزمون T مستقل و تحلیل واریانس تجزیه‌وتحلیل شدند.

 یافته‌ها: بالاترین و پایین‌ترین میانگین کیفیت زندگی در ابعاد سلامت روانی و به ترتیب در زیر مقیاس‌های عملکرد اجتماعی (۱۴/۶۸± ۸۹/۵۳) و عملکرد عاطفی (۳۶/۴۳± ۲۸/۳۹) بود. وضعیت اقتصادی – اجتماعی سالمندان با زیرمقیاس‌های کیفیت زندگی عملکرد جسمی (۰/۰۰۱>p)، اختلال عملکرد به خاطر سلامت جسمی (۰/۰۰۱>p)، درد جسمی (۰/۰۴=p)، عملکرد عاطفی (۰/۰۰۱>p) و نشاط و سرزندگی (۰/۰۰۱>p) ارتباط داشت. همچنین وضعیت تأهل (۰/۰۰۱>p)، اشتغال (۰/۰۰۱>p) و میزان درآمد (۰/۰۰۴=p) سالمندان با زیر مقیاس‌های کیفیت زندگی رابطه معنی‌داری داشت.

نتیجه‌گیری: بهبود کیفیت زندگی سالمندان نیازمند حمایت مادی و معنوی سازمان‌ها و مؤسسات دولتی و خصوصی است. با اختصاص حمایت‌های یارانه¬ای، ارتقا کیفیت محل‌های سکونت، فراگیر شدن بیمه‌های اجتماعی و بازنشستگی سالمندان و همچنین ایجاد برنامه‌های متنوع تفریحی و ورزشی می‌توان در راستای ارتقای وضعیت اقتصادی اجتماعی سالمندان و سطح کیفیت زندگی آن‌ها گام برداشت.