زمینه و هدف: خودکارآمدی شیردهی می‌تواند قوی‌ترین پیشگویی‌کننده‌ تغذیه با شیر مادر باشد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر مداخله¬ خزیدن نوزاد به سمت پستان مادر (به‌عنوان تجربه¬مستقیم رفتار شیردهی) در مقایسه با سایر راهبرد‌های ارتقادهنده خودکارآمدی بر خودکارآمدی شیردهی 24 ساعت اول بعد از زایمان در مادران نخست‌زای بستری‌شده در زایشگاه بیمارستان شهید گنجویان دزفول بود.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر پژوهشی نیمه¬تجربی است؛ که در در 1394 بر روی 120 نفر مادر باردار نخست‌زای بستری‌شده در زایشگاه بیمارستان شهید گنجویان دزفول انجام شد. آزمودنی¬ها پرسشنامه استاندارد پنج‌قسمتی پیش‌آزمون را قبل از زایمان تکمیل کردند. پس از زایمان، شرکت‌کنندگان بر اساس جدول اعداد تصادفی به دو گروه مداخله و یک گروه شاهد تقسیم شدند. پس‌آزمون با پرسشنامه¬ خودکارآمدی شیردهی طی 24 ساعت اول بعد از زایمان گرفته شد. جهت تجزیه¬وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آنالیز واریانس یک‌طرفه در SPSS 16 استفاده شد. رابطه¬ معناداری 0/05>p در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نمره خودکارآمدی شیردهی در هر سه گروه افزایش یافته بود؛ اما این افزایش تنها در گروه مداخله بر اساس راهبرد‌های ارتقادهنده¬ خودکارآمدی نسبت به گروه شاهد تفاوت معنادار آماری نشان داد (p=0/039). میزان افزایش نمره¬ خودکارآمدی شیردهی گروه مداخله TBC با گروه شاهد (0/076=p) و گروه راهبرد‌های ارتقادهنده خودکارآمدی (0/990=p) تفاوت معنادار نداشت.
نتیجه‌گیری: انجام TBC به علت مزایای بسیار، در کنار آموزش بر اساس راهبرد‌های ارتقای خودکارآمدی در مادران نخست‌زا توصیه می¬شود.

نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.