زمینه و هدف: سلامت عمومی سالمندان به دلیل پدیده افزایش جمعیت آن‌ها، یکی از مهم‌ترین چالش‌های اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی قرن بیست‌ویکم به شمار می‌رود. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط علاقه اجتماعی سالمندان با سلامت عمومی سالمندان مقیم و غیرمقیم در مراکز سالمندان انجام شد.
مواد و روش‌ها: روش مطالعه توصیفی همبستگی بود و جامعه آماری آن متشکل از کلیه زنان و مردان سالمند مقیم در سرای سالمندان و غیرمقیم شهر اردبیل در سال 1393 بودند. 56 سالمند مقیم مراکز به‌صورت تصادفی و 53 نفر سالمند غیرمقیم به‌صورت هدفمند انتخاب‌شده و با استفاده از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ-28) و مقیاس علاقه اجتماعی سولیمان (SSSI) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با آزمون‌های آماری کای‌اسکوئر، تحلیل واریانس یک‌عاملی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد.
یافته‌ها: بین علاقه اجتماعی سالمندان و نشانگان‌های سلامت عمومی آن‌ها در هر دو گروه رابطه منفی وجود دارد و علاقه اجتماعی در سالمندان مقیم مراکز 62 تا 87% و در سالمندان غیرمقیم 78 تا 86% از واریانس مؤلفه‌های سلامت عمومی را تبیین می‌کند (001/0p<). همچنین میانگین اضطراب سالمندان مقیم در مراکز کمتر و میانگین اختلال در کارکرد اجتماعی سالمندان غیرمقیم بیشتر بود (05/0>p).
نتیجه‌گیری: شناسایی و تقویت میزان علاقه اجتماعی سالمندان مقیم و غیرمقیم در مراکز می‌تواند به‌عنوان مداخله‌ای اثربخش در راستای پیشگیری و ارتقاء سلامت عمومی سالمندان، مورداستفاده متخصصان، خانواده‌ها و خود سالمندان قرار گیرد.
نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.
Atadokht A, Zare R, Karamati Topraghloo N. The Relationship Between Social Interest and General Health Among Elderly Non-Resident and Resident at Geriatric Centers of Ardabil City. Iran J Health Educ Health Promot 2015; 3 (2) :141-149 URL: http://journal.ihepsa.ir/article-1-273-fa.html
عطادخت اکبر، زارع رقیه، کرامتی تپراقلو نرگس. ارتباط میزان علاقه اجتماعی با سلامت عمومی سالمندان غیرمقیم و مقیم در مراکز سالمندان شهرستان اردبیل. آموزش بهداشت و ارتقای سلامت. 1394; 3 (2) :141-149
