با پیشرفت علم و تکنولوژی، درک موجود از بیماری و سلامت و رویکرد متخصصین به آن دچار دگرگونی شد، لذا علوم بهداشتی نیز دچار تغییرات تکمیلی و تطابقی مهمی گردیدند که از آن ها به عنوان انقلاب های علم بهداشت یاد می شود. در کشور های پیشرفته این تغییر جهت، ابتدا از رویکرد خرافی به بیماری به رویکرد پزشکی (انقلاب اول بهداشت عمومی)، و سپس به رویکرد روانشناختی (انقلاب دوم بهداشت عمومی) متبلور شد . گزارش لالوند در سال 1974 و متعاقب آن انتشار اعلامیه آلما آتا در سال 1978  با ارائه رویکرد جدید جامعه شناسانه به سلامت، به عنوان نقاط عطف انقلاب سوم بهداشت عمومی و موج اول علم ارتقاء سلامت مطرح شدند . انتشار "منشور اتاوا" در سال 1986 در اختتامیه اولین کنفرانس ارتقاء سلامت که توسط سازمان جهانی بهداشت در کانادا برگزار شد، به عنوان تاریخ رسمی تولد این علم محسوب می شود