زمینه و هدف: فعالیت بدنی منظم یکی از اجزای سبک زندگی سالم است که باعث بهبود سلامت همگانی، کاهش بار بیماری و هزینههای پزشکی در جوامع میشود، لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر مشهد انجام شد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که بر روی 68 دانش آموز دختر دبیرستانی شهر مشهد انجام شد. بعد از تعیین نیازها مداخله آموزشی در چارچوب نظریه رفتار برنامه ریزی شده در مدارس مربوطه انجام شد. اطلاعات در سه مرحله قبل و بلافاصله و سه ماه پس از اتمام مداخله آموزشی توسط پرسشنامه مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده و پرسشنامه بین المللی فعالیت جسمانی (IPAQ ) توسط نرم افزار SPSS ویرایش16 گردآوری شد و از آزمون های آماری کلموگروف اسمیرنوف، T-Test، من ویتنی، رگرسیون و آنالیز داده های تکراری در تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: یافتههای پژوهش حاکی از ایجاد تغییرات قابل ملاحظهای در میانگین نمرات ساختارهای نظریه رفتار برنامه ریزی شده در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل پس از انجام مداخله آموزشی بود. همچنین میزان فعالیت جسمانی دختران پس از انجام مداخله آموزشی نسبت به قبل از مداخله افزایش داشته است. هر چند به علت محدودیت زمانی مداخله این تغییرات از لحاظ آماری معنی دار نشد (P> 0.05)
نتیجه گیری:اجرای برنامه آموزشی مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده از طریق افزایش نگرش، هنجار ذهنی و قصد رفتاری در کنار ایجاد زیر ساختارها و زمان مورد نیاز جهت بروز رفتار میتواند تاثیر مثبتی در ارتقاء و گرایش دختران نوجوان به فعالیت جسمانی داشته باشد.
Asa-kohnefroody Z, Peyman N, Ghodsikhah F, Shakeri-Nejad G. The Effect of Education Based on Planned Behavior Theory on Physical Activity of High School Girls. Iran J Health Educ Health Promot 2020; 8 (3) :210-223 URL: http://journal.ihepsa.ir/article-1-1336-fa.html
آسا کهنه فرودی زهرا، پیمان نوشین، قدسی خواه فاطمه، شاکری نژاد قدرت الله. تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده بر فعالیت جسمانی دختران دبیرستانی. آموزش بهداشت و ارتقای سلامت. 1399; 8 (3) :210-223